Apostolstwo Dobrej Śmierci

Czuwajcie…Módlcie się…Bądźcie gotowi”… (por.Mat.25 i 13)

Dobra śmierć – co to znaczy
Czasy w których żyjemy żądne są sukcesu. Postęp i sukces to dwie myśli przewodnie panujące na tym świecie. Rynkowy świat rozumie jedynie język profitu i sukcesu za wszelką cenę. Człowiek nad wszystkim pragnie sprawować kontrolę, wierzy nowym systemom, łyka wszystko co nowe. Bóg wedle tej logiki nie powinien tu mieć nic do roboty i być pozbawiony wszelkiej inicjatywy. Człowiek konsumpcyjnie nastawiony odchodzi od praktyk religijnych, odchodzi od poszanowania pobożnych zwyczajów naszych przodków, związanych ze śmiercią bliskich nam osób.

Godność śmierci bywa często deptana przez nas samych, przez szpitalną rzeczywistość, przez zabójstwa, okrucieństwo wojen. Często nawet śmierć bliskich nam osób nie jest w stanie postawić nas na granicy dwóch światów, wzbudzić refleksji i zadać sobie pytanie, czy oni odeszli w zgodzie z Bogiem i ludźmi? Jaki będzie koniec naszego ziemskiego życia? Czy dopuszczamy do siebie tę świadomość, że wcześniej czy później staniemy twarzą w twarz z Panem Bogiem, aby się dokładnie rozliczyć z życia, życia, które dał nam Bóg tu na ziemi. Dobra śmierć – co to znaczy? Odpowiedź jest prosta - żyć wiarą, miłością do Boga i ludzi.
Nasz Wieli Rodak, Sługa Boży Pp Jan Paweł II, przez całe swoje życie uczył nas – jak miłować Boga i zaufać mu aż do końca – jak nie ustawać w drodze. Powrócił do Domu Ojca, a jego umieranie pokazało światu, że śmierć to nie koniec, lecz dopiero początek. Bo śmierć jest Bramą do Nowego Życia.
 
Rola kościoła
Kościół ukazuje nam różne środki do uzyskania zabawienia, są nimi: modlitwa, sakramenty święte, sumienne wypełnianie obowiązków wobec Boga i ludzi. Kościół zachęca też do wstępowania do różnych grup modlitewnych, czy stowarzyszeń religijnych. Przynależność do nich mobilizuje członków do gorliwości chrześcijańskiej w codziennym życiu, do życia w stanie łaski uświęcającej i do upraszania łaski nawrócenia tym, którzy odeszli od Boga i tym, którzy żyją tak, jakby Boga nie było.

Takim stowarzyszeniem, które w sposób szczególny uwrażliwia na realizację celu ostatecznego jest Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci zwane potocznie Apostolstwem Dobrej Śmierci. Kościół daje nam pomocną dłoń w Tej, która jest dla świata Matką i Patronką Dobrej Śmierci. Sam Jezus Chrystus na krzyżu mianował Ją „Matką Żyjących”, z krzyża powierzył Jej patronat dobrej śmierci, mówiąc: „niewiasto oto syn twój”.

Rys historii ADŚ
Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci zostało zaszczycone dekretem papieskim przez papieża Piusa X w1908 roku. Papież obdarzył stowarzyszenie najwyższą rangą w hierarchii stowarzyszeń kościoła. Kolebką stowarzyszenia jest Francja. Do Polski idee stowarzyszenia dotarły w 1981roku. Dynamiczny rozwój stowarzyszenia w kraju, spowodował, że od 1987roku, na mocy Dekretu Prymasa Polski – ks. Kardynała Józefa Glempa powstała filia Stowarzyszenia ADŚ w Polsce - w najstarszym na Pomorzu Sanktuarium Maryjnym w Górce Klasztornej. Opiekę nad stowarzyszeniem sprawują Misjonarze św. Rodziny. Ks. Antoni Żebrowski z tego Zgromadzenia pełni funkcję dyrektora krajowego ADŚ.

Apostolstwo jest zrzeszeniem modlitewnym, które ma nas przygotować do godnego, chrześcijańskiego umierania. Obecnie Apostolstwo gromadzi w swoich szeregach ponad 400.000 członków w kraju i zagranicą.

Co zyskuje członek ADŚ i jakie ma obowiązki
Wstępujący do Apostolstwa, poprzez modlitwę i ofiarę pragną wyjednać dla wiernych katolików – wytrwanie w łasce uświęcającej, dla obojętnych religijnie i dla grzeszników – łaskę nawrócenia, i dla wszystkich – dobrą, świętą śmierć.

Stowarzyszenie proponuje trzy stopnie przynależności:
I stopień: wyrażenie zgody i wpis do Księgi Stowarzyszenia, co jest równoznaczne z oddaniem się pod opiekę Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci.
II stopień: wpis do Księgi oraz zobowiązanie się do odmawiania rano i wieczorem trzech Zdrowaś Maryjo… z dodaniem na końcu: Matko Boża Patronko Dobrej Śmierci – módl się za nami, Święty Józefie – módl się za nami.
III stopień: modlitwa przypisana dla II stopnia oraz codzienny, wieczorny rachunek sumienia, a także raz w miesiącu (np.w I piątek czy w I sobotę miesiąca) przystąpienie do sakramentu pojednania i Eucharystii i krótkie wyciszenie się dla refleksji nad godnym przygotowaniem się na śmierć.

Raz dokonany zapis do Księgi Stowarzyszenia ważny jest na całe życie i nie trzeba go ponawiać.

Każdy wpisany do Księgi czerpie wiele korzyści duchowych. Za członków żyjących i zmarłych odprawianych jest w Polsce codziennie siedem Mszy św.. Ponadto członkowie mają udział w zasługach płynących ze wspólnej modlitwy oraz modlitw wielu Zakonów i Zgromadzeń Zakonnych.

Liczne świadectwa potwierdzają, jak wielu odchodziło z tego świata pojednanych z Bogiem, pełnych pogodnej nadziei.

Czas nagli, nie warto tak ważnej sprawy odkładać na później, bo nie wiadomo, czy dziś, czy jutro zawoła Ciebie Pan na sąd., by się z Tobą dokładnie rozliczyć.

„Błogosławieni, którzy umierają w Panu”.

Lidia Wajdzik ADŚ