Duchowa adopcja » Najczęściej stawiane pytania i odpowiedzi
- Co to jest Duchowa Adopcja?
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intecji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Modlitwa trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej: radosnej, bolesnej, chwalebnej lub światła (Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu) oraz specjalnej modlitwy i wintecji dziecka poczętego i jego rodziców.
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu - proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adaptowałem/am/, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Do modlitwy mozna dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
- Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
Dodatkowymi postanowieniami mogą być np. częstsza spowiedź i Komunia święta, Adoracja Najświętszego sakamentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy (litanie, nowenny, koronki...). Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełniania.
- Czy można można podejmować Duchową Adopcję bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.
- Jak powstała Duchowa Adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał w kościele ojców Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.
- Jakie są owoce Duchowej Adopcji?
Duchowa Adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i daru płodności oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia kontakt z Bogiem. Pomaga odkrywać głęboki sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
- Kto może podejmować Duchową Adopcję?
Każdy: osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.
- Ile razy można podjąć Duchową Adopcję?
Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.
- Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenie?
Tak.
- Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Każdorazowe przyrzeczenie Duchowej Adopcji dotyczy tylko jednego dziecka.
- Czy wiemy, jakiej narodowości będzie adoptowane dziecko?
Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.
- Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy?
Naszą pewność opieramy na wierze we wszechmoc i nieograniczone miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.
- Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.
- Czy przerywa się Duchową Adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa Duchową Adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.
- Czy Duchową Adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.
- Czy ważna jest Duchowa Adopcja podjęta w czasie nabożeństwa transmitowanego przez radio?
Tak.
- Czy przyrzeczenia Duchowej Adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.
- Czy Duchową Adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły w przygotowaniach: chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku.
Tak. Mogą podejmować prywatnie. Wypada podać zainteresowanym minimum informacji na ten temat.
- W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Należy odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej pod krzyżem lub obrazem Matki Bożej) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańcaoraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.
- Jaki termin rozpoczęcia Duchowej Adopcji jest najlepszy?
Duchową adopcję można podjąć w dowolnym dniu roku. Tradycją staje się jednak podejmowanie Duchowej Adopcji w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Wtedy zakończenie dziewięciomiesięcznej modlitwy wypada w Wigilię Bożego Narodzenia.
- Jak krzewić modlitwę Duchowej Adopcji?
♦ pozyskać kilka osób zainteresowanych Duchową Adopcją,
♦ uzyskać zgodę księdza proboszcza na przeprowadzenie przyrzeczeń
Duchowej Adopcji w kościele,
♦ skontaktować się z ośrodkiem Duchowej Adopcji, gdzie można uzyskać
materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.
