Szlak pielgrzymi zawiódł nas do św. Rity augustianki w Cascia (zob. więcej) we Włoszech w prowincji Umbria, gdzie Jej niezliczeni czciciele doświadczają cudownej skuteczności Jej opieki i uważają ją za swoją „Orędowniczkę w sytuacjach beznadziejnych” i Świętą od spraw trudnych. W homilii ks. Antoni wskazał: „św. Rita w swoich ciężkich i bolesnych przeżyciach jest też szczególną opiekunką rodzin, patronką kobiet wszystkich stanów, wzorem ideału modlitwy, przebaczenia, miłości i całkowitego zdania się na wolę Bożą.”  Stanęliśmy też w Pompejach. W samym środku nowego miasta stoi piękna świątynia żywej czystej wiary, poświęcona Królowej Różańca Świętego, najważniejsze sanktuarium różańcowe na świecie. Trzykrotnie sanktuarium w Pompejach nawiedził papież: w październiku 1979 r. i 2003 r. Jan Paweł II, a w październiku 2008 r. Benedykt XVI. Warto wiedzieć, że twórcą Nowych Pompejów jak i bazyliki różańcowej był Bartolo Longo. 26. października 1980 r. JP II wyniósł Go na ołtarze i wprowadził w poczet błogosławionych. Jakże spokrewnione jest to miejsce ze wzgórzem Kaplicówka w Skoczowie, tu rozwija się również kult Królowej Różańca Świętego z Pompejów, tu również Maryja sprowadza z nieba nadprzyrodzoną pomoc, by do Boga popłynęło cudowne dziękczynienie.

W drodze powrotnej z Malty nawiedziliśmy Asyż, miasto rozsławione na świecie dzięki Wielkiemu Świętemu Franciszkowi i świętej Klarze. To dzięki temu świętemu do dziś trwają niezliczone Zakony Franciszkańskie na całym świecie. Każdy z nas zapewne zna franciszkański krzyż. Krzyż, z którego Chrystus przemówił do św. Franciszka w San Damiano: „Franciszku, idź, napraw mój dom, który, jak widzisz, cały idzie w ruinę”.